Mam pewien problem, ponieważ od dłuższego czasu zmagam się z grzechem przejadania się. Otóż było ostatnio dużo stresujących sytuacji w moim życiu i zaczęłam po prostu dogadzać sobie jedząc, po prostu jadlam ponad miare, potrafiłam na raz zjeść cała czekoladę, pół ciasta. Później jakoś sobie z tym zaczęłam radzić ale teraz to znowu wraca a ja tracę kontrole. Cały czas obiecuje sobie ze juz nie będę, że jak najdzie mnie chwila słabości to się pomodlę i przejdzie. Niestety nie pomaga, obietnice nic nie dają a o modlitwie zapominam. Co mogę w tej sytuacji zrobić ponieważ naprawdę wieczorem przy modlitwie jest mi niezręcznie przed Bogiem prosząc o wybaczenie i nie robiąc żadnych postępów. Anonim

Modlitwa, prośba o Bożą pomoc jest bardzo ważna, ale do słów modlitwy trzeba też dodać nasze konkretne działania – trzeba z Bogiem współpracować (to po grecku synergia). Róbmy wszystko, co możemy zrobić, najlepiej jak potrafimy. Nie zrażajmy się, gdy znowu nie wyszło. Nie opuszczajmy rąk i nie poddawajmy się rozgoryczeniu. „Na wszystko jest sposób”, ale trzeba go szukać, znaleźć i zastosować. Chrystus powiedział: „szukajcie, a znajdziecie”. Jeśli sami nie radzimy sobie z jakimiś problemami, warto zwrócić się z prośbą o pomoc ‚z zewnątrz’. Bóg nam pomaga, ale za pośrednictwem innych ludzi. Uzależnieni od narkotyków, alkoholu, nikotyny, gier komputerowych, telefonów komórkowych, pracy itp. poddają się różnym terapiom odwykowym. Bywa trudno, ale jeśli coś przychodzi z trudem, to znaczy, że jest ważne i potrzebne, i warto o to walczyć. Powodzenia…

Kategorie: Ks. Włodzimierz Misijuk, wiara, życie duchowe