Tradycja wyboru biskupów spośród nie żonatego duchowieństwa była wprowadzana stopniowo. Pierwsze wymogi kanoniczne dotyczące tego zagadnienia pojawiają się w VI w. Następnie zaś Sobór trulliański (692) w kanonie 48 nakazywał aby duchowni, którzy mają być podniesieni do godności biskupiej i są żonaci za obopólna zgodą rozstali się ze swoimi żonami. W przeciwnym wypadku duchowny taki nie mógł być podniesiony do godności biskupiej. Tak więc od przełomu VII/VIII w. praktyka ta nabiera wymiaru coraz bardziej powszechnego. Nie chodzi jednak tutaj o wybór biskupów spośród mnichów lecz spośród nie żonatych. Z czasem jednak zaczęto zwracać uwagę, aby osoba, która ma być podniesiona do godności biskupa wcześniej otrzymała postrzyżyny monastyczne. Dzisiaj ta praktyka w lokalnych Cerkwiach prawosławnych jest raczej powszechna.