Podobne pytania już pojawiały się już w ramach sekcji „zapytaj” tu http://www.cerkiew.pl/zapytaj/?p=404 oraz tu http://www.cerkiew.pl/zapytaj/?p=386. Wygląda na to, że jest to problem wyjątkowo żywotny i ważny dlatego postaram się jeszcze raz, maksymalnie wyczerpująco dopowiedzieć na to zapytanie.
Podstawą i fundamentem nauki Cerkwi Prawosławnej jest Święta Tradycja, której elementem jest Pismo Święte. Każdy element prawosławnej teologii jest głęboko zakorzeniony i umotywowany w nauczaniu Jezusa Chrystusa oraz w pozostałych tekstach biblijnych tak Nowego jak i Starego Testamentu. Kolejnymi z części składowych Tradycji są nauczanie soborów powszechnych oraz nauki Ojców Cerkwi.
Na początku należy dokonać pewnego uściślenia, mianowicie pytanie dotyczy podlaskich szeptuch – wróżbiarek, „uzdrowicielek” czy jak tam kto woli – jednakże nie są one niczym wyjątkowym w historii praktyk magicznych i nie różnią się niczym od swoich koleżanek i kolegów po fachu z innych krajów świata jak np. pseudochrześcijańskich uzdrowicieli z Filipin, hinduskich wróżów czy afrykańskich szamanów. Nie ma w tym przypadku również żadnego znaczenia pod jaką religię podszywają się parający się magią, gdyż wszelka magia jest pochodzenia demonicznego.
Co mówi Pismo Święte o magii (wróżbitkach, przepowiadaczach przyszłości, tajemniczych uzdrowicielach, tłumaczach snów, mediach, wywoływaczach duchów i oczywiście szeptuchach)?
„Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów” (Kpł 19,26)
„Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19,31)
„Także przeciwko każdemu, kto się zwróci do wywołujących duchy albo do wróżbitów, aby uprawiać z nimi nierząd, zwrócę oblicze i wyłączę go spośród jego ludu.” (Kpł 20,6)
„Jeżeli jaki mężczyzna albo jaka kobieta będą wywoływać duchy albo wróżyć, będą ukarani śmiercią. Kamieniami zabijecie ich. Sami ściągnęli śmierć na siebie.” (Kpł 20,27)
„Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza.” (Pwt 18,10-12)
„Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa.”
(1 Sam 15,23)
„Przeprowadzali synów swoich i córki przez ogień. Uprawiali wróżbiarstwo i czarnoksięstwo. Oddali się czynieniu tego, co jest złe w oczach Pana, drażniąc Go.”
(2 Krl 17,17)
„Zaiste, odrzuciłeś Twój lud, dom Jakuba, bo pełen jest wróżbitów i wieszczków jak Filistyni” (Iz 2,6)
„A gdy wam będą mówić: Radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych? (Iz 8,19)
„I rzekł Pan do mnie: prorocy ci głoszą kłamstwo w moje imię. Nie posłałem ich, nie dawałem poleceń ani nie przemówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, zmyślone przepowiednie, urojenia swych serc – oto co wam przepowiadają.” (Jer 14,14)
„Wy natomiast nie słuchajcie waszych proroków, waszych wróżbitów, waszych mających senne marzenia, waszych przepowiadaczy ze znaków ani waszych czarowników, którzy wam mówią: Nie pójdziecie w poddaństwo króla babilońskiego.” (Jer 27,9)
„Bo to mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Nie dajcie się wprowadzić w błąd przez waszych proroków, którzy są wśród was, i przez waszych wróżbitów; nie zwracajcie uwagi na wasze sny, jakie śnicie.” (Jer 29,8)
„Daniel odpowiedział królowi tymi słowy: Tajemnicy, o którą pyta król, nie mogą wyjawić królowi ani magowie, ani wróżbici, ani czarownicy, ani astrolodzy. Jest jednak Bóg na niebie, który objawia tajemnice i wyjawia królowi Nebukadnesarowi, co się stanie w przyszłych dniach.” (Dn 2,27-28)
„Wówczas – wyrocznia Pana Zastępów – wyniszczę imiona bożków w kraju, aby już nikt o nich nie wspomniał. I wypędzę z kraju wróżbitów i ducha nieczystego.” (Zch 13,2)
„Wróżbiarstwo, przepowiednie z lotu ptaków i marzenia senne są bez wartości, jak urojenia, które tworzy serce rodzącej.” (Syr 34,5)
Często słyszy się argument jakoby jakiś uzdrowiciel, szptucha czy inny mag działali za pomocą mocy Bożej i nawet modlą się podczas swoich czarów. O tym również wspomina Biblia:
„Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych.” (Mt 24,24)
„Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający apostołów Chrystusa. I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości. Nic przeto wielkiego, że i jego słudzy podszywają się pod sprawiedliwość. Ale skończą według swoich uczynków.” (2 Koryntian 11,13-15)
Również święci Ojcowie poruszali temat czarodziejstwa, uzdrawiania i wszelkich innych form magii i okultyzmu – zawsze jednoznacznie negatywnie.
„Kto przyznał się do uprawiania magii albo przyrządzania czarodziejskich napojów, spędzi na pokajaniu czas przewidziany dla zabójców, gdyż oskarżył się o taki właśnie grzech” (św. Bazyli Wielki kanon 65)
„Kto zadaje się z wróżbitami albo z kimś tego rodzaju, będzie pokutował przez taki sam czas jak zabójca” (św. Bazyli Wielki kanon 72)
„Ci, którzy zasięgają rady wróżbitów i naśladują pogańskie obyczaje albo sprowadzają ich do swych domów w celu przyrządzenia środków leczniczych lub dokonania oczyszczeni, podpadają pod kanon, który wymierz karę sześciu lat odłączenia od eucharystii.” (św. Bazyli Wielki kanon 83)
„Ci, którzy zwracają się o pomoc do czarowników i wróżbitów albo do osób obiecujących dokonanie jakichś oczyszczeni czy zażegnanie nieszczęść przy pomocy demonów powinni zostać szczegółów przesłuchani i wybadani czy trwają przy wierze w Chrystusa” (Św. Grzegorz z Nyssy kanon 3)
„Nie będziesz uprawiał magii i czarów, bo powiedziano: Nie pozwolisz żyć czarownicy” (Konstytucje Apostolskie VII 3,1)
„Nie będziesz uprawiał wróżbiarstwa, bo ono prowadzi do bałwochwalstwa” (Konstytucje Apostolskie VII 6)
„pychą szatana są przepowiednie z lotu ptaków, praktyki wróżbiarskie, przesądy, przestrzeganie pór roku, zabobony, amulety, magiczne zaklęcia”
(św. Jan Złotousty „Katechezy chrzcielne”)
„wszystkie dziwy magów, które słusznie poczytuje się za godne potępienia,
są skutkiem nauki i działalności demonów” (św. Augustyn „O państwie Bożym”)
„Chociażby ktoś przez te magiczne węzełki odzyskał zdrowie, to będzie je zawdzięczał podstępowi diabelskiemu, który dlatego czasem odejmuje słabość od ciała, ponieważ zdusił już duszę” (św. Cezary z Arles „homilie”)
„Abbo, niektórzy spośród tych co zajmują się magią, wykorzystują krzyż, ikony….Tak, wiem o tym. Po tym można poznać, jak wielkie kłamstwo kryje się za tymi wszystkimi praktykami! Wykorzystując święte przedmioty owijają nieszczęsnych ludzi wokół palca. Ludzie widzą, że czarownicy zapalają świece, „modlą się” przed ikonami, wykonują podobne czynności i wierzą oszustom” (św. Paisjusz Hagioryta „Słowa tom III” s. 182)
„Abbo czy czarownik może uzdrowić chorego? Żeby czarownik uzdrowił chorego? Człowieka, którego dręczy bies, czarownik może „uzdrowić” – posyłając tego biesa innemu człowiekowi. Przecież czarownik i diabeł to przyjaciele i towarzysze.”(św. Paisjusz Hagioryta „Słowa tom III” s. 188)
Podsumowując, Cerkiew Prawosławna, podążając za całą Świętą Tradycją, bazując na nauce Jezusa Chrystusa, Jego Apostołów, świętych Ojców i całego Pisma Świętego, stanowczo i jednoznacznie potępia wszelkie praktyki magiczne, czarodziejstwa, wróżby, przepowiadanie, wywoływanie duchów, odczynianie uroków i uzdrawianie. Korzystanie z usług wyżej wymienionych „magów” jest nie tylko wielkim grzechem, ale i jest ogromnie niebezpieczne, może prowadzić do bardzo poważnych chorób duchowych z opętaniem włącznie. Prawosławny chrześcijanin ma Boga i Jego Świętą Cerkiew i w niej i tylko w niej powinien szukać zbawienia, pomocy w trudnościach i uleczenia chorób. Amen!