Obraz Pana Boga w prawosławiu. Niedawno widziałem jakąś konferencję z udziałem jednego z polskich biskupów prawosławnych. Powiedział on, że tak naprawdę Pan Bóg ani się nie gniewa ani nie raduje, jest bezzmienny. Bo gdyby było inaczej to wskazywałoby to na zmienność nastrojów a coś takiego nie jest możliwe w przypadku Pana Boga. Biskup zasugerował (przynajmniej tak to zrozumiałem), że np. Jan Chryzoston celowo posługiwał się bardziej jurydycznym obrazem Pana Boga tylko po to, aby wywrzeć odpowiedni wpływ na wiernych w tym na dwór cesarski. Bardzo proszę o informację jak ogólnie teologia prawosławna „definiuje” obraz Boga? Pewnie na wiele sposobów, ale jest pewnie jakiś główny trend? Może jakaś literatura zawierająca w jakimś streszczeniu główne nurty? Konstanty

Mówiąc o cechach Boga z pewnością należy mówić o niezmienności Boga, ale czy w takim wypadku należy Go pozbawiać pewnych cech, które są charakterystyczne dla Twórcy, takie jak: dobroć, miłość, sprawiedliwość, miłosierdzie? W Piśmie Świętym znajdziemy też szereg miejsc gdzie mowa jest o gniewie Bożym, lub o zmiłowaniu Bożym. Najważniejszą cechą Boga jest chyba miłość i to właśnie na miłość wskazałbym jako tę cechę, która w literaturze patrystycznej dominuje i prawosławie przydaje dla tej cechy najwięcej uwagi. Z literatury zaproponowałbym np. książkę Włodzimierz Łosskiego „Teologia mistyczna Kościoła wschodniego”

Kategorie: ks. Andrzej Kuźma, liturgika, wiara