Z czego wynika mała ilość publikacji zawierających modlitwy prawosławne w językach cerkiewno-słowiańskim i polskim. Proszę sobie wyobrazić: pół miliona wiernych, a nie ma ani jednego polsko-CS modlitewnika zawierającego pełne kanony podstawowych modlitw: porannych, wieczornych, przed Świętym Priczastiem, itp. Jest książeczka zawierająca „Posljedowanie ko Swiatomu Priczaszczeniju”, ale bez modlitw początkowych, psalmów, i bez pełnych kanonów. Jest modlitewnik (niebieska książeczka) – ale również skrócona. Batjuszkowie odsyłają do wydawnictw rosyjskich i ukraińskich – tam teksty modlitw są kompletne, za to niezrozumiałe (lub nie do końca zrozumiałe) dla części wiernych. Wiele osób korzysta z tłumaczeń na język polski, publikowanych w pdf przez jedną z warszawskich Cerkwii, lecz te pozostawiają troszkę do życzenia. Dochodzi do tego, że jeśli ktoś chce pomodlić się przed Eucharystią, to musi korzystać z kilku książeczek i wydruków z Internetu: „Kanony przed Świętym Priczastijem” w pdf, „Posljedowanije ko Swiatomu Priczaszczeniju” w książeczce pol-CS, psalmy z Internetu, modlitwy początkowe z małego modlitewnika, kanon pokajanny w pdf, z Internetu :) Reszta po rosyjsku, jak się ma szczęście coś dostać :D Zastanawiam się, czy nie powinniśmy jakoś dbać o język cerkiewno-słowiański, promować i ułatwiać jego naukę. Tymczasem – w tym względzie, też nic. Zaledwie jedna „Gramatyka”… Taka książka może zainteresować filologa, ale nie koniecznie będzie pomocą dla wiernego, których chce jedynie zrozumieć treść modlitw. Wydaje mi się, że w dobie powszechnego zeświecczenia, zainteresowanie prawosławiem w Polsce jest ogromne, co zauważyły niektóre katolickie wydawnictwa – publikując przekłady Ojców Kościoła i rozpowszechniając je wśród rzymskich katolików. Z oczywistych względów, takie wydawnictwa nie będą drukować prawosławnych modlitewników. Wiele osób pragnących przyjąć prawosławie nigdy nie zrobi tego kroku – właśnie przez barierę językową, która jest dla nich przeszkodą nie do pokonania. Jeśli weźmiemy pod uwagę coraz mniejszą znajomość języka cerkiewno-słowiańskiego wśród młodszych pokoleń wiernych, stosunkowo małą znajomość języka rosyjskiego wśród młodych ludzi i to, że dzieci imigrantów ze Wschodu też częściej posługują się językiem polskim – może warto dostrzec problem i opracować wartościowe przekłady, umożliwiające wiernym modlitwę? Bogdan

Pytanie traktuję jako wypowiedź w dyskusji i uważam, że z wyrażonym poglądem należy się zgodzić. Rzeczywiście potrzebujemy wydań dwujęzycznych takich jak np. modlitewnik z przygotowaniem do św. Eucharystii. Myślę, że z biegiem czasu takie publikacje będą powstawać. Proces upowszechniania się j. polskiego w Liturii jest dość nowym do którego przywykamy.

Kategorie: ks. Andrzej Kuźma, tłumaczenia