Pytanie o różnice między Kościołami rzymskokatolickim i prawosławnym wymaga dość obszernej odpowiedzi, dlatego postaram się wyłącznie wymienić to, co najistotniejsze. Różnice można podzielić na dogmatyczne i praktyczne. Dla teologów „dogmatyków” najważniejsze są te pierwsze, a dla prostego człowieka te drugie, bowiem pierwsze nie są do końca zrozumiałe, a te drugie pojawiają się w najzwyczajniejszej codzienności.

1.
a. Kościół prawosławny w swej nauce dogmatycznej zachowuje tradycję teologiczną pierwszych ośmiu wieków istnienia chrześcijaństwa, czyli tzw. teologię siedmiu Soborów Powszechnych. Nie uznaje tym samym żadnych dogmatów wprowadzonych w czasach późniejszych, czyli dogmatu o niepokalanym poczęciu Matki Bożej, nauki o wniebowzięciu Matki Bożej oraz dogmatu o nieomylności papieża.
b. Ponadto w Symbolu Wiary nie występuje wprowadzony przez św. Augustyna dodatek do ósmego artykułu, zwany „Filioque”, mówiący o pochodzeniu Ducha Świętego od „Ojca i Syna”.
c. W nauce Kościoła prawosławnego nie ma także innych treści wprowadzonych przez św. Augustyna albo pod wpływem jego pism, np.: nauki o czyśćcu, łasce, predestynacji, grzechu pierworodnym.
d. Istnieją różnice w pojmowaniu sakramentów, np. sakrament kapłaństwa, eucharystii, małżeństwa.
2.
a. Od księży i diakonów nie jest wymagany celibat.
b. Duchowni prawosławni mają brody (ostatnio to właśnie jest wymieniane jako jedna z ważniejszych różnic, do czego i ja się przychylam).
c. Cerkwie prawosławne wyglądają inaczej niż kościoły rzymskokatolickie – jest wiele ikon, które posiadają swoje dogmatyczne uzasadnienie, jest ikonostas, jest chór zamiast organów, nie ma ławek…
d. Eucharystia jest sprawowana na czerwonym winie i chlebie kwaśnym.
Eucharystia jest udzielana wiernym pod dwoma postaciami (choć ostatnio staje się to coraz częstszą praktyką Kościoła rzymskokatolickiego)
e. Prawosławni żegnają się trzema palcami, a katolicy pięcioma.
itd.

Ogólnie rzecz ujmując, dwa chrześcijańskie wyznania, od dawien dawna oddzielone od siebie, stworzyły inne tradycje teologiczne oraz inne tradycje pobożnościowe. Tradycje te są tak bardzo zintegrowane z tożsamością wiernych, że obie strony są w stanie walczyć o swoje racje i słuszność swojej nauki. Z jednej strony różnimy się niewieloma kwestiami, a z drugiej strony różnimy się niemalże wszystkim.
Zachęcam do lektury następujących pozycji:
W. Łosski, „Teologia mistyczna Kościoła wschodniego”
J. Meyendorff, „Teologia bizantyjska”
Seraphin Rose, „Miejsce błogosławionego Augustyna w Cerkwi Prawosławnej” (http://www.monasterujkowice.pl/books.php?b=19)

Pozdrawiam serdecznie!
Łukasz Leonkiewicz