Te „paseczki”, które widzimy na czole osoby zmarłej nazywają się winczykiem (wieńcem). Jak każdy winiec, który jest wkładany na głowę człowieka wskazuje na ukoronowanie jego wysiłków w pewnej dziedzinie, tak i w tym przypadku interpretowany jest jako uwieńczenie życia chrześcijańskiego. Praktyka nakładania wienczyka, nie jest stosowana we wszystkich lokalnych Cerkwiach prawosławnych. W naszej praktyce liturgicznej wienczyk nakładany jest przez duchownego zmarłemu przed obrzędem pogrzebu. Wienczykami dysponuje każda parafia i duchowni używają ich dla określonego celu w czasie pogrzebu.