Nie wydaje mi się aby duchowny odmawiał pochówku dla takiej osoby. Niemniej jednak trzeba pamiętać, że osoba, która z przyczyn zdrowotnych nie może przychodzić do cerkwi, zawsze może poprosić (on sam lub rodzina) duchownego aby ten przyszedł do domu wyspowiadał i udzielił Priczastia. To jest naturalne i od wieków praktykowane.
Prawdę mówiąc trudno jest mi powiedzieć o jaki „rytuał” chodzi, gdyż czegoś takiego nie ma. Podejrzewam, że może chodzić po prostu o duchowe przygotowanie bycia rodzicami chrzestnymi (to zaś w żaden sposób nie odsuwa was o wiary rzymskokatolickiej). W Cerkwi prawosławnej w Polsce wymaga się aby przynajmniej jedno z rodziców chrzestnych było wyznania prawosławnego. Natomiast jeśli dobrze rozumiem wy jesteście oboje wyznania rzymskokatolickiego? Sugerowałbym abyście waszym znajomym/przyjaciołom którzy są w Serbii jasno powiedzieli o waszej przynależności konfesyjnej i zapytali czy to nie stanowi dla tamtejszej Cerkwi problemu przy chrzcie dziecka?
W naszej tradycji ukształtował się zwyczaj umieszczania Golgoty w czasie Wielkiego postu na środku cerkwi. Tym samym wskazuje się na charakter pasyjny (cierpienia Chrystusa) tego okresu. Jeśli jednak sięgniemy do tekstów liturgicznych zawartych w Triodionie (księga liturgiczna na Wielki Post), to okazuje się, że tematy pasyjne są tam obecne jedynie w czasie nabożeństw środowych i piątkowych (tak ja w Oktoichu). Wszystkie teksty w Triodnionie nawiązują do pokajania, nawrócenia się, zmiany postępowania, czynienia wysiłku ascetycznego itp. Nadawanie charakteru pasyjnego okresowi Wielkiego postu jest raczej związane z wpływem łacińskim. Być może, zauważając taką nieścisłość teologiczną w wielu naszych cerkwiach, proboszczowie aż tak mocno nie eksponują wizerunku ukrzyżowania Chrystusa na środku cerkwi. Golgota co prawda jest przesuwana na inne miejsce, ale nie zawsze zajmuje centrum świątyni. Wielki tydzień natomiast posiada wybitnie charakter pasyjny i wtedy w naturalny sposób Golgota jest umieszczana w centrum. Cerkiew raczej nie ustalała jednoznacznych reguł jak i kiedy należy podchodzić do ikon i oddawać im cześć. W tym wypadku również takie reguły nie funkcjonują. Sugeruję zdać się na własną intuicję. Jeśli jest długa kolejka do Golgoty to nie musimy w niej stać aby „wykonać obowiązek”. Natomiast jeśli mało jest ludzi w cerkwi nie jest żadnym naruszeniem oddanie czci wizerunkowi Chrystusa na Krzyżu w niedzielę na przykład.
W Triodionie postnym (sięga liturgiczna na okres Wielkiego postu), oprócz Krestnej pieśni, nie występuje również Pasja, która zwykle w naszych parafiach odprawiana jest w niedzielę wieczorem. Z tym , że Pasja odprawiana jest też w niektórych innych Cerkwiach lokalnych. Więcej liturgicznych odmienności u nas chyba nie ma.
Niestety jednoznacznej odpowiedzi nie mogę Pani dać, z tego względu, że jak sama Pani wspomniała istnieją różne interpretacje dotyczące tego zagadnienia. Wchodzić w dyskusję nie będziemy, sugerowałbym pytać duchownego z tej parafii gdzie jesteście i stosować się do jego wskazówek. Ponadto pamiętajmy, że w okresie Wielkiego postu w każdą niedzielę i sobotę odbywają się św. Liturgie i tutaj sprawa jest jasna odnośnie przystępowania do św. Darów.
Takiej możliwości nie ma.
Nie ma nakazów w jakiej pozycji i w jaki sposób powinniśmy słuchać kanonu św. Andrzeja z Krety. Wielu wiernych czyni pokłon po każdym troparionie, niektórzy stoją inni zaś słuchają kanonu klęcząc. Wydaje mi się, że najistotniejsze jest to aby słowa tego kanonu przemawiały i trafiały do nas. Natomiast forma zewnętrzna naszego zachowania jest raczej drugorzędna
Zakładamy, rozumiem, że mężczyzna nie był w związku małżeńskim, ani cywilnym ani cerkiewnym?! Mogą być dwie interpretacje przy określaniu formy ślubu cerkiewnego: 1) Małżeństwo, które było zawarte USC przez kobietę traktuje się jako rzeczywisty związek małżeński i postrzegana ona jest jako wstępująca w drugi związek; 2) małżeństwo zawarte USC jest ignorowane (jest to raczej nieprawidłowa postawa). Jeśli jednak mężczyzna w tym przypadku wstępuje po raz pierwszy w związek małżeński (cywilny i cerkiewny), wówczas zwykle jest stosowana ekonomia cerkiewna (ze względu na niego) i udzielany jest pełny sakrament ślubu.
Podczas Liturgii Wielkiej Soboty szaty duchowieństwa oraz cały wystrój Świątyni zmieniane są z ciemnych, wielkopostnych na białe. Kolor biały symbolizuje światłość zajaśniałą z Grobu Zmartwychwstałego Chrystusa. W tradycji Rosyjskiej Cerkwi Liturgia paschalna tak jak i cały tydzień paschalny sprawowany jest w szatach koloru czerwonego, który symbolizuje niewypowiedzianie płomienną miłość Boga do rodu człowieczego, która przejawiła się poprzez zbawczą męką Syna Bożego. Kolor czerwony w tygodniu paschalnym jest tradycją lokalną spotykaną tylko w Cerkwi Rosyjskiej. Podobnych różnic pomiędzy lokalnymi tradycjami jest całkiem sporo lecz nie stanowią one o różności a raczej o różnorodności Prawosławia.
Zwykle w czasie nabożeństw wielkopostynych takich jak Kanon św. Andrzeja z Krety w świątyni panuje półmrok. Najczęściej światło, które jest w cerkwi pochodzi od świeczek.