Wymagane jest, aby ten rodzic chrzestny był prawosławny jakiej płci jest chrzczone dziecko. Tzn. jeśli chrzczony jest chłopczyk, wymagane jest aby mężczyzna trzymający do chrztu był wyznania prawosławnego. Matka chrzestna w tym wypadku może być wyznania rzymskokatolickiego. Sytuacja wygląda analogicznie jeśli chrzczona jest dziewczynka. Wówczas wymagane jest aby matka chrzestna była wyznania prawosławnego, ojciec chrzestny może być innego wyznania.

Przede wszystkim głęboko zastanowić się nad swoją decyzją, mieć silną wiarę i głębokie przekonanie o woli uczynienia tego kroku. Zwykle osoby, które planują konwersję już są obeznane z Liturgią i nauczaniem Kościoła prawosławnego. Katecheza jest to bardzo ważna w tym procesie. Należy również skontaktować się z duchownym, który poinstruuje o dalszych krokach.

Myślę, że zmiana wyznania jest bardzo poważną sprawą i odradzałbym zbyt pochopne podejmowanie decyzji. Jeśli jesteście zdecydowani wziąć ślub w Kościele rzymskokatolickim będziecie uczestniczyć w spotkaniach z księdzem. Wówczas duchowny powie wam o krokach, które powinniście uczynić aby rozwiązać wasze problemy.

Pani Anno powiem szczerze, że pierwszy raz spotykam się z czymś takim. Nie mniej jednak po analizie tekstu mam pewne przemyślenia, którymi się z Panią podzielę:

Po pierwsze sam tekst to wątpliwej jakości literackiej, luźna parafraza ewangelicznej opowieści o Śmierci Chrystusa. Tekst zawiera pewne nieznaczne przekłamania oraz kilka informacji pochodzących ze źródeł apokryficznych jak np. apokryficzna „Ewangelia Piotra” oraz „Ewangelia Nikodema”.

Jeśli zamierzacie zawrzeć związek małżeński w Cerkwi, ma Pani, jako osoba należąca do Kościoła rzymskokatolickiego dwie możliwości: 1) Przyjąć wyznanie męża tj. prawosławie i wtedy już zawieracie małżeństwo, które nie jest mieszane, lecz jest Pani już wyznania prawosławnego. Przy czym nie chodzi o ponowny Chrzest, lecz jedynie o wstąpienie do Kościoła prawosławnego. 2) Zachowuje Pani swoją przynależność do Kościoła rzymskokatolickiego i nie zmienia wyznania, ale w prośbie do biskupa, aby udzielił pozwolenia na zawarcie małżeństwa wyznaniowo mieszanego, które będzie Pani pisać, powinna Pani zadeklarować, że dzieci z tego małżeństwa będą ochrzczone w wierze prawosławnej. Myślę, że o wszystkich tych niuansach poinformuje was duchowny z parafii, na której zamierzacie wstąpić w związek małżeński. Nie wahajcie się pójść i porozmawiać z duchownym.

Tak, nieprawosławny ojciec dziecka może podnieść je do Eucharystii.

1. Wydaje mi się, że w sposób dość jurydyczny podchodzimy do zagadnienia grzechu, zwłaszcza jeśli chodzi o pierwsze pytanie. Oczywiście dla wielu z nas zdarza się, że w niedzielę podróżujemy czy powstają inne okoliczności, które uniemożliwiają pójście nam do cerkwi. W Prawosławiu nie traktuje się tego jako grzechu z którego należy się spowiadać. Do cerkwi chodzimy nie po to aby uniknąć grzechu, lecz z naturalnej potrzeby serca, która jest konsekwencją wiary i chęci przebywania z Bogiem. Oczywiście można w swojej świadomości wiedząc, że w niedzielę będzie niemożliwym uczestnictwo w św. Liturgii pójść do cerkwi w sobotę, ale nie należy tego traktować w ten sposób, że „załatwiliśmy nasz obowiązek”. Niedziela jest dniem wyjątkowym w naszym życiu liturgicznym i nawet gdzieś wyjeżdżając możemy znaleźć świątynie prawosławną. Jeśli jej nie znajdujemy, no cóż? Trudno.

2. Odpowiedź na drugie pytanie zacznę od stwierdzenia, które usłyszałem od prawosławnego duchownego, którego bardzo cenię. Otóż zachęcał on do zastanowienia się nad tym, czy odpowiednią rzeczą jest uczestniczyć, a właściwie w jakim stopniu uczestniczyć w wydarzeniach, które przeszkadzają nam następnego dnia iść do cerkwi? Wszystko jest dobre i właściwe, ale we wszystkim potrzebny jest umiar. Wydaje mi się, że stawiając w ten sposób pytanie możemy sobie odpowiedzieć, jak należy uczestniczyć zarówno w weselach jak też innych zdarzeniach, które poprzedzają niedziele. Niezależnie od tego jak nam wyjdzie spędzić niedzielny poranek, pójście na Wieczernię tego dnia jest rzeczą dobrą i właściwą.

3. Piątki i środy w tradycji prawosławnej (z pewnymi wyjątkami) są dniami postnymi w ciągu całego roku.

4. W okresie Wielkiego postu nie powinniśmy spożywać produktów mięsnych. Na temat Wielkiego postu sugeruję przeczytać niewielką książkę ks. Aleksandra Szmemana- „Wieli Post”. Uważam również, że na uwagę zasługuje dokument, który został przyjęty na Soborze prawosławnym na Krecie w 2016 r. o Poście. Tekst jest opublikowany w Cerkiewnym Wiestniku 2016/4.

Osoba, która jest wyznania prawosławnego nie może przyjmować Komunii w innym Kościele. Dotyczy do również osób, które są świadkiem na ślubie lub rodzicem chrzestnym. W Prawosławiu przystępowanie do Eucharystii (Komunii), jest widocznym znakiem przynależności do Kościoła i przebywania w Kościele (mówimy o Kościele prawosławnym). Dlatego też przyjmowanie Komunii w innym Kościele jest znaczącym naruszeniem norm cerkiewnych. Takie wymogi wynikają z nauczania prawosławnego o samym Kościele.

Nie widzę przeszkód, jeśli będą Państwo uczyć dziecko prawosławnych modlitw równocześnie w języku polskim i cerkiewnosłowiańskim. Z pewnością przyczyni się to do lepszego ich zrozumienia i zapamiętania.

Tak, zapraszamy do wysłuchania odpowiedzi ks. dra Henryka Paprockiego: https://www.youtube.com/watch?v=DtRgwEPK_30&t=1081s